گزارش روز- مسی: سرود ملی آرژانتین را می خواندندتا بگویند که من وطن پرست نیستم

     

ویرایش این کتاب توسط روزنامه ورزشی اوله بوده و دیگو آرماندو مارادونا هم مقدمه ویژه ای را برای این کتاب نوشته است.حالا روزنامه آرژانتینی اوله بخش

هایی از این کتاب را بازتاب داده و در بخشی از آن به بازتاب روزهای ابتدایی دوستی جاویدان لیونل مسی و سرخیو آگوئرو پرداخته. 

در بخش دیگری به روزهایی که لیونل مسی را به بی علاقگی به سرزمین مادری اش متهم کرده و لحظات سختی که مسی در آن روزها سپری کرده

اشاره شده.دراین مطلب به داستان هواداری که برای امضا گرفتن از مسی خودش را از ماشین به بیرون پرتاب کرده و همچنین گفتگوی میان مسی و

پزشک معالجش، وقتی که مسی 1.25 متر قد داشته و استرس های او از اینکه نتواند رویای فوتبالیست شدنش را محقق سازد بازتاب یافته.

دراینجا قصد داریم تا بخش هایی از این کتاب را به گزارش اوله برای شما بازتاب دهیم. این بخش دوم و پایانی این گزارش دو قسمتی است:

هواداری که خودش را از ماشین بیرون انداخت

لیونل مسی با دوستش پابلو زابالتا در حال قدم زدن در یکی از خیابان های بارسلونا بود. آنها در حال عبور از خیابان بودند که ناگهان صحنه ای را دیدند که

باورشان نمی شد. یک پسر جوان خودش را از ماشین به بیرون پرت کرد. برایش اصلا مهم نبود که راننده، ماشین را متوقف نکرده و از ماشین به بیرون

پرید. لئو به شدت ترسیده بود و (وقتی واقعا نمی توان احساس را تشریح کرد، شاید مجبور شوی از کلمه بدی استفاده کنی) از شدت ترس خودش را

خیس کرده بود.

مرد جوان روی آسفالت افتاد ولی انگار که بدنش ارتجاعی است؛ از جایش بلند شد و درحالی که به مسی زل زده بود خودش را به نزدیکی او رساند. او تا

فاصله چند سانتی متری لئو جلو آمد. دستش را در کیفش کرد؛ یک ورق بیرون آورد و از او امضا گرفت. آنجا بود که مسی تازه احساس آرامش کرد. هیچ

وقت تا آن زمان هواداری را ندیده بود که تا این حد از دیدن او ذوق زده شده باشد.

مسی وطن پرست نیست

«یک روز در اردوی تیم ملی آرژانتین بودیم و زمانی که وارد سالن ماساژ شدم، چند نفر شروع به خواندن سرود ملی آرژانتین نمودند. آنها به من می

خندیدند و من واقعا ناراحت شدم که آنها اینقدر مزخرف می گویند. آنها معتقد بودند که من حسی به پیراهن تیم ملی آرژانتین ندارم و چون تیم ملی

آرژانتین مثل بارسا به من پول نمی دهد، به همین خاطر من درتیم ملی مثل بارسا خوب بازی نمی کنم. آنها معتقد بودند که من نگران پاهایم هستم و

نمی خواهم برای تیم ملی آرژانتین از جان و دل مایه بگذارم.»

مسی در ادامه صحبت هایش گفت:« وقتی وارد آرژانتین شدم واقعا ناراحت بودم. با من طوری رفتار می کردند که انگار هیچ کاری برای تیم ملی انجام

نداده ام.من از بارسلونا به آرژانتین سفر کرده بودم؛ از جایی که همه آنجا مرا دوست داشتند ولی در آرژانتین از من انتقاد می کردند. همیشه گفته ام که

اگر مرا به خاطر بازی ام مورد انتقاد قرار دهند، مشکلی ندارم . من خودم اولین کسی هستم که از عملکرد خودم انتقاد می کنم. ولی حرفهایی که زده

می شد خیلی مرا ناراحت کرد.»

مسی روزهای سختی را پشت سرگذاشت. اگر تیم ملی آرژآنتین، یک تیم باشگاهی بود در آن روزها به فکر جدایی از آن تیم می افتاد.